«حمید هامون» به خاطره ها پیوست ...

انگار همین دیروز بود که دست در دست پدرم به تماشای فیلم هامون رفتم. کوچک تر از آن بودم که برداشتی از هامون مهرجویی داشته باشم. پانزده سال بعد بود که دوباره فیلم را دیدم.
    فراتر از داستانی و ایهامی که مهرجویی روایت کرده بود، بازیگری معرفی شد که او بود که به حمید هامون جان داد تا هنوز که هنوز است هامون بهترین فیلم داریوش مهرجویی باشد.
    دیروز بار دیگر همه خاطرات خوبی که با فیلم های مهرجویی داشتیم زنده شدند. خاطرات در مرگش زنده شدند. چه تلخ می اندیشیم که آن صدای جادویی برای همیشه از کنار ما رفته است. دیگر از آن تاکیدها و مکث های جانانه در دیالوگ ها خبری نیست و چه تلخ تر که جای او خالی خواهد ماند.
    خسرو شکیبایی بازیگری مولف، صاحب سبک و خلاق بود که اگر چه در سینما ی همیشه فیلم فارسی ایران چند مجال ابراز هنر به او داده نشد، اما هر بار که خواستند او نشان داد که از نسل طلایی سینمای ایران است. خسرو شکیبایی از نسلی بود که هیچ گاه جوان اول سینما نشدند اما همیشه فوق ستاره ماندند. کاری دشوار که تنها از بازیگرانی چون او برمی آمد.

یاد و خاطرش گرامی باد

دنیای اقتصاد 29/4/87 > صفحه 1- نویسنده: رهام وزیری